شاخص هاي تحليل تكنيكال
تحليل تكنيكال از شاخصها و نشانگرهاي مختلفي استفاده ميكند كه به تريدرها و سرمايهگذاران در تحليل و پيشبيني روند بازار كمك ميكنند. در زير برخي از شاخصهاي مهم تحليل تكنيكال را ذكر ميكنم:
1. متوسط متحرك (Moving Average): متوسط متحرك، كه به صورت ساده يا تركيبي (مثلاً متوسط متحرك انتقالي) محاسبه ميشود، براي تشخيص روند قيمت استفاده ميشود. اين شاخص نشان ميدهد كه قيمت به چه سمتي در حال حركت است.
2. شاخص قدرت نسبي (Relative Strength Index - RSI): RSI براي اندازهگيري نيروي خريداران و فروشندگان در بازار استفاده ميشود. اين شاخص در بازههاي 0 تا 100 قرار دارد و ميزان خريداري و فروشي بازار را نشان ميدهد.
3. شاخص شتاب قيمت (Price Momentum Oscillator - PMO): PMO براي سنجش سرعت و شتاب تغييرات قيمت استفاده ميشود. اين شاخص نشان ميدهد كه آيا روند قيمت در حال تسريع يا كند شدن است.
4. شاخص قيمتي MACD (Moving Average Convergence Divergence): MACD بر اساس تفاوت بين دو متوسط متحرك (معمولاً ۱۲ و ۲۶ روزه) محاسبه ميشود و در تشخيص اتجاه بازار و تغييرات آن كاربرد دارد.
5. نشانگر سطوح پشتيباني و مقاومت (Support and Resistance Levels): اين نشانگرها بر اساس سابقه قيمتي و روندهاي قبلي بازار، سطوح مهمي را كه قيمت به آنها معمولاً واكنش نشان ميدهد، تعيين ميكنند. اين سطوح ميتوانند به عنوان
نقاط ورود و خروج از معاملات استفاده شوند.
6. شمعهاي ژاپني (Japanese Candlesticks): شمعهاي ژاپني در تحليل تكنيكال بسيار مورد استفاده قرار ميگيرند. اين الگوها اطلاعاتي در مورد بازار، نيروي خريداران و فروشندگان و تغييرات قيمت ارائه ميدهند.
اين فقط چند نمونه از شاخصها و نشانگرهاي تحليل تكنيكال است. هر كدام از اين شاخصها و نشانگرها قابليتها و كاربردهاي خاصي دارند و تريدرها و سرمايهگذاران آنها را بر اساس نياز و استراتژي خود انتخاب ميكنند.
برچسب: ،